W związku ze zmianą terminu 29. MFF Etiuda&Anima na 29 listopada - 4 grudnia 2022 r, informujemy, że komisja selekcyjna konkursu Anima.pl ogłosi listę filmów przyjętych do rywalizacji w dniu 8 października 2022 r.
Za przesunięcie przepraszamy.
Dyrektor artystyczny festiwalu
Bogusław Zmudzinski
Mamy ogromną przyjemność poinformować Was, że tegorocznym laureatem Nagrody Specjalnego Złotego Dinozaura dla wybitnego artysty i pedagoga zostanie Mariusz Wilczyński!
W ramach programu festiwalu zaprezentuje wybrane przez siebie dzieła swoich uczniów oraz opowie zarówno o własnej pracy twórczej jak i o swoich studentach.
Zapraszamy na 29. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Etiuda&Anima (29.11 - 4.12.2022)
Dotarliśmy do półmetka konkursu ETIUDA, co nie oznacza, że emocje opadną, wręcz przeciwnie – młodzi filmowcy są przecież niezgłębioną kopalnią odświeżającej kreatywności. Nie boją się brać na warsztat ani makro-, ani mikrokosmosu. (więcej…)
Od co najmniej kilku lat w Europie trwa problem migracyjny. Wrażliwe społecznie kino zapowiadało go już 20 lat temu, a dzisiejsi młodzi twórcy kontynuują tą tradycję, nadając wydarzeniu współczesną optykę.
W 1992 Grand Prix Krakowskiego Festiwalu Filmowego zdobył duński film Oblężona Europa Poula-Erica Heilbutha i Hansa Bülowa. Reżyserzy, próbując zdiagnozować początki kryzysu, pokazali w nim narastającą falę uchodźców ze wschodu oraz mierzących się z nią bezradnych Europejczyków. Choć powody migracji wtedy były inne niż dziś, to postanowiliśmy na tegorocznym festiwalu Etiuda&Anima przypomnieć to niebagatelne dzieło oraz potraktować go jako punkt wyjścia do dyskusji z jednym z jego twórców, Poulem-Ericiem Heilbuthem.
Również w ramach konkursu ETIUDA pokazywane będą dwa filmy o kryzysie uchodźczym: Wada Khaleda Mzhera i Uporczywe sny Côme Ledéserta. Pierwszy przybiera rysy Ibrahima, imigranta z Syrii, którego szalejąca tam wojna dotyka nawet pomimo odległości liczonej w tysiącach kilometrów. Natomiast Uporczywe sny mają twarz Toniego, rybaka z Lampedusy – świadka tragicznej walki uchodźców z żywiołem wody. Wyruszający dalej w Europę imigranci wydają się mu snami zostawiającymi na wyspie słaby, ale niezmazywalny ślad.
Osobiste i wycofane kino najlepiej zgłębia problem, od którego gorzeje cała Europa. Z całą pewnością warto się przyjrzeć każdemu z trzech filmów i odstawić na bok oczywiste tezy histerycznych przekazów medialnych na rzecz wysmaganych wiatrem historii twarzy.
Uporczywe sny V PROJEKCJA KONKURSU ETIUDA
Rotunda (duża sala) 26 listopada (czwartek), godz. 17.00
Oblężona Europa + dyskusja po projekcji
Małopolski Ogród Sztuki (duża sala) 26 listopada (czwartek), godz. 19.00
Hans Christian Andersen w konwencji baśni dla dzieci opowiadał o świecie dorosłych. Maleńka ze sklepu rybnego czeskiego animatora Jana Baleja jest trawestacją baśni o Małej Syrence. (więcej…)
Któż z nas nie lubi magicznych sztuczek. Zabierzcie ze sobą Waszych milusińskich i przybywajcie do Małopolskiego Ogrodu Sztuk na animowany pokaz iluzji – Houdini Cédrica Babouche’a. (więcej…)
Kolejnym animatorem, który zaprezentuje swoje metody pracy widzom Etiudy&Animy w ramach „Autoportretów twórców animacji”, jest Signe Baumane. (więcej…)
Ruszył cykl „Europa w krótkim metrażu”. (więcej…)
Zapraszamy na dwuczęściowy pokaz obejmujący aż sto lat szwedzkiej animacji. W programie znajdą się animacje wybrane przez Midhata Ajanovica „Ajana” z Uniwersytetu West Trollhättan. Zobaczymy najstarsze produkcje, jak Magiczny Napój (1915) czy Portretując Kapitana Grogga (1917) oraz najnowsze, m.in. Las Palmas (2011) i Łaźnia (2014). Gościem specjalnym pokazu będzie Teresa Glad – szwedzka animatorka, scenarzystka i rysowniczka, autorka filmu Gunnar łapie sowę (2003).
Midhat Ajanovic „Ajan” o historii szwedzkiej animacji:
Animowane filmy dla dzieci, reklamy, animowane dokumenty, jak również filmy czerpiące z komiksów stworzonych przez wybitnych indywidualistów są kamieniami węgielnymi, na których zasadza się to filmowe zjawisko.
Victor Bergdahl był marynarzem, malarzem, rysownikiem, reporterem, a także autorem. Jednak przede wszystkim zasługuje on na swoje miejsce w historii jako twórca animacji. Jego pierwsze spotkanie z animacją miało miejsce w 1912 r., gdy przypadkiem zobaczył Krainę Snów (Slumberland), wczesny film animowany z 1911 r. autorstwa amerykańskiego geniusza Winsora McCaya. Film ten, tak naprawdę przedstawienie rysunków McCaya z komiksu Mały Nemo w Krainie Snów (Little Nemo in Slumberland), dał Bergdahlowi impuls, by samemu spróbować sił w animacji.
W tym samym roku skończył pracę nad swoim pierwszym dziełem, jednak nie został on sfilmowany aż do 1915 r., kiedy to słynny menadżer Svenska Bio, Charles Magnusson, zdał sobie sprawę z potencjału filmów animowanych. Ten film to Napój Trolla (Trolldrycken). Dziwna treść i abstrakcyjne elementy graficzne umiejscawiają go przynajmniej pięćdziesiąt lat przed współczesnymi mu animacjami. Głównym „bohaterem” filmu jest alkohol, który również później stanowił ważny element filmów Bergdahla i prawdopodobnie też jego życia. Bergdahl miał wkrótce stworzyć „narysowany obrazkowy żart” o swoim alter ego, Kapitanie Groggu, opuszczonym marynarzu o perkatym nosie, z nieodzowną kieszonkową piersiówką, która często pomaga mu w trudnych sytuacjach czy tragicznym położeniu. Kapitan Grogg (Kapten Grogg) był tak naprawdę pierwszą prawdziwą seryjną animacją na kontynencie europejskim, w której wystąpił ten sam bohater. W sumie uwielbiający alkohol Grogg pojawił się w trzynastu odcinkach. Dość oczywiste fragmenty erotyczne, dowcipy oraz nowatorska animacja przyniosły Bergdahlowi sławę nawet za granicą (...).
Bergdahl doczekał się niezwykłego następcy w osobie Arvida Olssona, jednego z najpłodniejszych twórców filmu animowanego w Szwecji od lat 30. aż do lat 50. Jako młody student w Paryżu w latach 30. Olsson zainteresował się animacją. Po powrocie do Szwecji poświęcił się animacji reklamowej. W 1931 r. stworzył pierwszy szwedzki film animowany ze ścieżką dźwiękową – humorystyczną reklamę o wartości szwedzkiego pieniądza Księżycowe Zaćmienie Korony (Kronans Manförmörkälse). W 1934 r. został pierwszym Szwedem pracującym profesjonalnie nad filmem kolorowym. (...)
Po przerwie spowodowanej II wojną światową animacja odradzała się od połowy lat 50. W tamtych latach Nils Holgersson, Alfons Aberg, Peter-No-Tail, Laban, Pettson i Findus, Bamse oraz inne popularne postacie literatury dziecięcej stali się bohaterami seriali telewizyjnych i filmów animowanych. Wraz z byłą Czechosłowacją Szwecja była jednym z europejskich krajów z względnie największą ilością filmów animowanych prawie całkowicie wyprodukowanych w zapoczątkowanej przez Disneya technologii animacji na celuloidach. Dzięki tak bogatej produkcji Gunnar Karlsson, Stig Lasseby, Olle Hallberg, Tor-Erik Flyght, Rune Andráasson, Jan Gissberg i Per Ahlin jako czołowy przedstawiciel stworzyli drugie pokolenie zawodowych twórców animacji. Dzięki telewizji, nowemu rynkowi dla animowanych filmów dla dzieci, rozpoczęło działalność kilka firm specjalizujących się w filmie animowanym. Za typowy przykład animacji telewizyjnej może być uznany klasyczny program dla dzieci Drzewo Wspinaczkowe Kallego (Kalle klättertredd) autorstwa Olafa Landströma i Petera Cohena, w którym siedmioletni Kalle rozmyśla na jabłoni o życiu i miłości, a jego Dziadek siedzi pod drzewem, czytając gazetę.
Lata 70., pomimo cięć finansowych, które dotknęły telewizję, to okres, w którym filmy dla dzieci przeżywały taki rozkwit, że nawet dziś istnieje opinia, że animacja to „coś dla dzieci”. Johan Hagelbäck, jeden z najbardziej wpływowych szwedzkich twórców animacji, rozpoczął w tym czasie swoją karierę. Hagelbäck stworzył serię krótko-, a czasem nawet średniometrażowych animowanych filmów dla dzieci, na przykład Kto pocieszy Toffle’a? (Vem ska trösta knyttet?, 1980) na podstawie klasycznej ilustrowanej książeczki Tove Jansson. Oprócz charakteryzujących się dużym nakładem pracy filmów dla dzieci stworzył również kilka nieco osobistych i nieco przekornych krótkometrażowych filmów dla dorosłych. Jednym z jego najbardziej znanych bohaterów jest Charles Nonsens, który po raz pierwszy pojawił się w telewizji. Fish and Chips był eksperymentalnym filmem dla dorosłych i jest, między innymi, pokazywany w MOMA w Nowym Jorku.
Wraz z latami 80. nastała walka wielu utalentowanych kobiet animatorów o równość płci w szwedzkiej animacji. Podobnie jak w innych dziedzinach sztuki w animacji kobiety ze Szwecji wykazały się skłonnością do eksperymentowania i wykorzystywania nowych technik. W tym kontekście szczególne miejsce należy się Birgittcie Jansson, jedynej zawodowej artystce, która zaczęła pracę nad animacją z Perem Ahlinem w latach 70., a następnie kontynuowała ją samodzielnie. Jej największym sukcesem była pierwsza szwedzka animacja plastelinowa, często nagradzany 13-minutowy – Wakacyjny Dom (Semesterhemmet, 1981). Animacje ożywiają rozmowy zarejestrowane w domu starców, gdzie mieszkańcy opowiadają swoje życiowe historie.
Ważne wydarzenie dla szwedzkiej animacji miało miejsce w 1996 r., gdy na Uniwersytecie Sztuki, Rękodzieła i Wzornictwa Konstfack w Sztokholmie z siedzibą w małym miasteczku Eksjö utworzono wydział kształcący na kierunku animacja. Siłą napędową tego projektu była działalność Stiga Lasseby’ego, a od roku 1999 także Witolda Nowaka. Na wydziale udało się również prowadzić poważne badania, organizować konferencje i seminaria, rozpocząć festiwal animacji i utworzyć bibliotekę dydaktyczną z dziedziny filmu i animacji, prezentować prace studentów w różnych miejscach na świecie, jak również publikować Animagi, czasopismo poświęcone studiom nad animacją. Najważniejszy jest fakt, że uczelnię ukończyło już ponad 120 uczniów i studentów, co na zawsze zmieniło oblicze szwedzkiej animacji. Gunnar łapie sowę (Gunnar fangar en uggla, 2002) Teresy Glad to typowy film studencki z Eksjö College. Za pomocą formy pięknej animacji wycinankowej film ten opowiada historię Gunnara, który marzy, by mieć sowę.
Cyfryzacja trwająca od połowy lat 90. zwiększyła możliwości animowanego dokumentu, który stał się zdecydowanie najbardziej wpływowym gatunkiem nowego tysiąclecia. Za typowy przykład stylu dokumentalnego można uznać Blu-Karma-Tiger (2006), z podtytułem „dokument o graffiti”, autorstwa duetu filmowców Mii Hulterstam i Cecilii Actis. Idąc w ślady Birgitty Jansson, zastosowały one animację plastelinową połączoną z prawdziwymi głosami artystów graffiti.
W pierwszej dekadzie tego wieku w szwedzkiej animacji pojawiło się coś na kształt odrodzenia. Jednym z wyróżniających się rysowników stał się Johannes Nyholm z Göteborga, który ze swoją niezwykłą energią jawi się jako samotny wojownik, reżyserujący i produkujący filmy i teledyski. Już jego pierwszy profesjonalny film Kukiełka (Dockpojke, 2007) stał się najprawdopodobniej zdobywcą największej liczby nagród spośród szwedzkich filmów animowanych. W tym dziele Nyholmowi udało się stworzyć charakterystyczny świat wyobraźni wyróżniający się niebanalnym poczuciem humoru.
100 lat szwedzkiej animacji I
25 listopada (środa), godz. 19.00
100 lat szwedzkiej animacji II
26 listopada (czwartek), godz. 19.00
Kino Rotunda
Ponoć reklama dźwignią handlu. Może być także skutecznym narzędziem propagandy. W środę w Małopolskim Ogrodzie Sztuk pokażemy produkcje zlecone przez firmę Bata: reklamy obuwia z lat 1935-1940 oraz dokumenty o Zlinie 1936-1945.
Maciej Gil o produkcjach Baty:
Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku przemysłowe imperium stworzone i kierowane przez braci Tomáša i Jana Antonína Batów obejmowało już niemal cały świat i niezliczone branże – obok obuwniczej także chemiczną, tekstylną, papierniczą, rolniczą, lotniczą, oponiarską, hotelarską, ubezpieczeniową i wiele innych. Nie dziwi więc fakt, że i film znalazł się w orbicie ich zainteresowań. Pierwsze reklamy firma zamawiała pod koniec lat 20. w praskich studiach. W lecie 1934 r. w czechosłowackich gazetach ukazał się anons o naborze pracowników do nowo powstającego atelier w Zlínie, stolicy batowskiego imperium. W grudniu zaangażowano reżysera i scenarzystę Elmara Klosa (lat 25), operatora i montażystę Alexandra Hackenschmieda (27) i producenta Ladislava Koldę (32), w styczniu 1935 r. przyjęto plan produkcji, jesienią tego roku rozpoczęła się budowa istniejącego do dziś studia. W lutym 1936 r. trzej wyżej wymienieni zostali wysłani do Hollywood, by podpatrywać najlepszych i przywieźć stosowne patenty, a w sierpniu tego roku w Zlínie powstała pierwsza reklama.
Szacuje się, że w latach 1927–1942 firma Bata zleciła lub zrealizowała około 170 filmów: reklam, reportaży, kronik i etiud. Wiele z nich zaginęło lub spłonęło w 1944 r. w zbombardowanym zlínskim kinie. To, co ocalało, jest wyjątkowym świadectwem przedwojennej reklamy i propagandy, ale i twórczej wolności, jaką cieszyli się ich autorzy, wśród których nie brakuje klasyków środkowoeuropejskiego kina.
Warto nadmienić, że zaczynający w zlíńskich studiach swoją przygodę z filmem Klos i Hackenschmied w 1966 roku zdobyli Oscary: pierwszy w duecie z Jánem Kadárem za najlepszy film nieanglojęzyczny Sklep przy głównej ulicy, drugi (jako Alexander Hammid) wespół z Francisem Thompsonem za najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny To Be Alive!.
Pod firmą Bata – Reklamy obuwia 1935-1945
Małopolski Ogród Sztuki (mała sala) 25 listopada (środa), godz. 17.00
Pod firmą Bata – Dokumenty o Zlinie 1936-1945
Małopolski Ogród Sztuki (mała sala) 25 listopada (środa), godz. 18.30
Dziewczyny kochają Bad Boy’ów. Widzowie Etiudy&Animy – bez względu na płeć – pokochają Kaspara Jancisa. Już we wtorek estoński animator włączy piąty bieg i zabierze nas w szaloną podróż po świecie swojej animacji. (więcej…)
Zapraszamy na drugą odsłonę 5/10, czyli pokaz pięciu filmów krótkometrażowych autorstwa twórców związanych z Nową Falą. (więcej…)
Właśnie rozpoczyna się kolejna edycja Międzynarodowego Konkursu ANIMA. Festiwalowa publiczność znów będzie miała okazję przekonać się, że dla twórców niezależnych animacji pojęcie granicy nie istnieje. Niebanalne, oszałamiające formą i odważne filmy, które nie będą pokazywane nigdzie indziej w Polsce, na pięć festiwalowych dni zawładną ekranem krakowskiej Rotundy. Który z nich zachwyci jury i zdobędzie Złotego Jabberwocky’ego? Który przemówi najbardziej do żądnych nowych wrażeń studentów? O tym przekonamy się ostatniego dnia festiwalu. Jedno jest pewne - każda z konkursowych projekcji będzie podróżą w nieznane i niezapomnianym doświadczeniem estetycznym.
Wśród tegorocznych filmów zobaczymy między innymi opowieść o panicznym strachu przed brakiem akceptacji (April 21 Jessica Poon), surrealistyczną wizję społeczeństwa siadającego na ławkach w parku (Benches No. 0458 Ivan Maximov) oraz futurystyczną baśń o tęsknocie za przyjaciółmi w obliczu końca świata (Missing One Player Lei Lei). Warto również zwrócić uwagę na polskie filmy prezentowane w konkursie, w szczególności na Niebieski pokój Tomasza Siwińskiego, który pokazywano podczas prestiżowego Tygodnia Krytyki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.
Konkurs ANIMA to sześć wyjątkowych spotkań z bogactwem wyobraźni animatorów z całego świata. Dajcie się porwać!
Tegoroczny konkurs ETIUDA stanowi odświeżający i energetyzujący pochód filmów studenckich z całego świata. Zobaczyć będzie można historie opowiadające o zombie-apokalipsie, hodowli ślimaków, kwestii imigrantów czy wreszcie depresji robota. (więcej…)
Szanowni Państwo,
22. edycję Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Etiuda&Anima 2015 zainauguruje niezwykłe wydarzenie. Po raz pierwszy w Polsce odbędzie się uroczystość wręczenia dorocznej nagrody Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Animowanego (Association Internationale du Film d’Animation) – ASIFA Prize. (więcej…)Jest rysownikiem, rzeźbiarzem, twórcą filmów animowanych oraz... tapiserii. Odebrał gruntowne wykształcenie humanistyczne, artystyczne i aktorskie. Pracował jako reżyser telewizyjny oraz operowy. William Kentridge (więcej…)
Etiuda&Anima w Krakowie to jeden z najważniejszych festiwali młodego kina w Polsce. Energia, świeżość, nowatorstwo, inwencja – sześć dni festiwalu rozbłyśnie eksplozją talentów z całego świata. Zobaczymy setki filmów fabularnych, animowanych i dokumentalnych, które wytyczają nowe szlaki dla kina, w tym Baby Bump Kuby Czekaja, wyróżniony na tegorocznym festiwalu filmowym w Wenecji.
Obok debiutantów, swoją twórczość zaprezentują dojrzali i doświadczeni artyści. Wśród nich zobaczymy Signe Baumane, Kaspara Jancisa, Cecylię Traslaviñę González, Teresę Glad, Macieja Drygasa i Mirosława Dembińskiego. Duchem będą z nami także Timothy i Stephen Quay oraz Christopher Nolan, autor dokumentu o twórczości Braci. Gościem specjalnym będzie William Kentridge, laureat prestiżowej nagrody ASIFA dla twórców animacji, którą odbierze właśnie w Krakowie podczas pierwszego dnia Etiudy&Animy.
Pomimo, że za oknem ponury i zimny listopad, my odbędziemy podróż w gorące miejsca
naszego globu – odwiedzimy animowaną Brazylię (Pomiędzy klatkami. Sztuka brazylijskiej animacji) i Kolumbię (kolumbijskie animacje studenckie i profesjonalne), a także dokumentalny Stambuł, Kalkutę i Baku (cykl Świat od świtu do zmierzchu). Na krótko zajrzymy do Hiszpanii, Belgii, Szwajcarii i Rumunii (Europa w krótkim metrażu) oraz Holandii (etiudy Nederlandse Filmacademie). Odkryjemy także Szwecję jakiej nie znamy dzięki Podróży do Melonii, pokazom szwedzkiej animacji (Sto lat szwedzkiej animacji) oraz reklamom Roya Anderssona. Zawitamy na chwilę do Japonii (Wyspa Giovanniego) oraz naszych południowych sąsiadów (Maleńka ze sklepu rybnego).
W trakcie festiwalu Miss God (pokaz filmu Śnieżka z muzyką na żywo), kolektyw SIBIGA oraz Andrzej Jacek Bronikowski i pianista Paweł Kaczmarczyk (Galactic Meander) dostarczą nam muzyczno-wizualnych przeżyć i wrażeń.
Etiuda&Anima to także okazja uczestniczenia w interesujących i użytecznych warsztatach: profesjonalne specjalistyczne warsztaty animacji 3D organizowane we współpracy z Autodesk, CadSoft oraz Platige Image; Baby Bump, czyli jak zrobić film w rok – Case Study z producentkami filmu Kuby Czekaja; warsztaty animacji dla dzieci „Czapu Czipu”.
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowym programem E&A 2015: http://etiudaandanima.com/program/
18 września 2015 roku Polskę obiegła informacja o śmierci Marcina Wrony. Reżyser odszedł w trakcie Festiwalu Filmowego w Gdyni, gdzie jego najnowszy film Demon startował w Konkursie Głównym.
Pierwszego dnia festiwalu przypominamy sylwetkę reżysera, który był związany z Krakowem oraz Etiudą&Animą.
„No bo to było tak, że mieszkałem bardzo blisko tego miejsca, gdzie teraz jesteśmy, i studiowałem filmoznawstwo. I mój pierwszy kontakt z takim festiwalem, z takim kinem jakby z zewnątrz, studenckim, z różnych części świata, z różnych szkół filmowych, to był właśnie tutaj, na festiwalu Etiuda. Wtedy jeszcze ten festiwal nazywał się Etiuda, teraz ma tytuł taki dwuczłonowy Etiuda i Anima. I faktycznie to był taki czas, kiedy miałem okazję zobaczyć filmy ze szkoły FAMU w Pradze, np. ze szkoły w Tel Avivie, ze szkół w Ameryce Południowej. Bardzo mocno zapamiętałem ten czas, strasznie zazdrościłem tym ludziom, że mogą tak jeździć po świecie, m.in., że mogą przyjechać do Krakowa, pokazać swój film; zawsze ta konfrontacja wydawała mi się cenna i ciekawa. Potem było tak, że to moje marzenie, aby na tym festiwalu się znaleźć, spełniło się tak, że ja zrobiłem mój film dyplomowy Człowiek magnes tutaj niedaleko, w szkole w Katowicach, który, okazało się, wygrał jedną z edycji tego festiwalu. To było bodajże 9 lat temu. Więc jestem laureatem tego festiwalu, a w kolejnym roku 2003 byłem jednym z członków jury. Czyli tak na prawdę ten festiwal Etiuda bardzo mocno gdzieś tam tkwi w mojej biografii i mogę powiedzieć, że tutaj się wszystko zaczęło. (…) Tego typu festiwale dają nam po prostu obraz tego, że to jest pewnego rodzaju odpowiedzialność, że my reprezentujemy pewien świat. I ważne też jest to, że na takim festiwalu dowiadujemy się, że to, co opowiadamy w naszym konkretnym miejscu na świecie, jest komunikowalne, jest zrozumiałe gdzie indziej.”Fragment zarejestrowanego na potrzeby realizacji filmu Laterna Magica wywiadu z Marcinem Wroną, udzielonego Miłoszowi Koziołowi podczas 18. edycji festiwalu Etiuda&Anima, w listopadzie 2011 r. Pożegnanie Marcina Wrony w programie: Marcin (fragment wywiadu), Człowiek magnes (2001), Demon (2015) Małopolski Ogród Sztuki (mała sala) 23 listopada (poniedziałek), godz. 17.00
Zapraszamy do udziału w konkursie na najlepsze zdjęcie 22. MFF Etiuda&Anima. (więcej…)
Wybitni polscy aktorzy od zawsze wspierają twórczość studencką i filmową alternatywę. (więcej…)