Anca Damian studiowała na Akademii Teatru i Sztuki Filmowej, gdzie uzyskała dyplom z Kinematografii oraz doktorat z dziedziny sztuki, kina i mediów. Po ukończeniu studiów pracowała jako reżyserka, scenarzystka oraz producentka kilku filmów dokumentalnych poświęconych sztuce, a także jako operatorka przy dwóch filmach pełnometrażowych oraz wielu innych filmach dokumentalnych i krótkometrażowych.
W 2008 roku wyreżyserowała, napisała scenariusz oraz byłą
koproducentką swojego pierwszego filmu
pełnometrażowego „Crossing
Dates” (2008), wielopłaszczyznowej historii, po premierze której Jay
Weissberg napisał w Variety „obserwujcie Ancę Damian”. Film był pokazywany na
międzynarodowych festiwalach, między innymi w Busan, Chicago, Goa, Cottbus,
Goteborgu i Rzymie.
W 2012 roku drugi film, którego była reżyserką, autorką scenariusza i
producentką, „Crulic – Droga na drugą stronę” („Crulic – The Path to Beyond”) przyciągnął
wiele uwagi na całym świecie. Zarówno autobiograficzna narracja, jak i
eksperymentalna forma zaskarbiły temu kafkowskiemu filmowi względy na licznych
festiwalach – m. in. w Locarno, Telluride, BFI London Film Festival, Annecy, Busan, New
Directors/New Films w Nowym Jorku – by wymienić kilka z 250 festiwali, na
których był pokazywany. Film zdobył ponad 35 międzynarodowych nagród, między
innymi Kryształ dla Najlepszego Filmu Pełnometrażowego w Annecy.
W 2013 roku powstał jej kolejny film, „Bardzo niespokojne lato” („A Very Unsettled Summer”), który był
angielskojęzyczną produkcją z międzynarodową obsadą, w której znaleźli się Kim Bodnia, Jamie Sives i Ana
Ularu. W tej rumuńsko-szwedzko-czesko-brytyjskiej koprodukcji w innowacyjny
sposób spojrzano na trójkąt miłosny w stylu Pirandella.
W 2015 roku jej drugi film pt. „Zaczarowana góra” („The Magic Mountain”) potwierdził innowacyjny
styl wizualny autorki, który zestawiony został z mocnymi tematami jakim
poświęcona była animacja. Historia Don Kichota w Afganistanie jest także drugą
częścią trylogii, którą rozpoczął Crulic. Film miał swoją światową premierę w
Annecy i międzynarodową premierę w konkursie podczas Międzynarodowego Festiwalu
Filmowego w Karlovych Varach. Animacja była pokazywana na ponad 60 festiwalach,
w tym w San Sebastian,
Lipsku, Amiens czy Busan i zdobyła 11 międzynarodowych nagród. Jako pierwsza
otrzymała również nagrodę Audentia Award w
2016 roku przyznawaną przez Eurimages. Jej celem jest wyrażanie uznania dla
kobiet, które miały odwagę zająć się zawodowo reżyserią, poprzez zwracanie
uwagi na ich twórczość i inspirowanie innych kobiet, by je naśladowały.
W 2018 roku ukazał się ostatni jak do tej pory film aktorski „Moon Hotel Kabul” Anki
Damian. Miał on swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w
Warszawie, gdzie otrzymał wyróżnienie dla Najlepszego Reżysera. Najnowszy krótkometrażowy
film animowany reżyserki pt. „Telefon” („The Call”) był obecny na ponad 50
międzynarodowych festiwalach, między innymi w Annecy, Toronto, Sundance czy
Hong Kongu i zdobył 9 międzynarodowych nagród.
Anca Damian ostała uhonorowana nagrodą Mirada International Award podczas
Madryckiego Festiwalu Filmowego – New
Directors Platform w 2018 roku za bycie „twórcą totalnym, prawdziwym przełomem i niekwestionowaną inspiracją dla
nowych reżyserów” – jak stwierdzili jego organizatorzy.
W 2019 roku swoją premierę w Annecy miał film Marona – psia opowieść („Marona's Fantastic Tale”), po której nastąpiły
projekcje na festiwalach takich jak Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rotterdamie,
Międzynarodowy
Festiwal Filmowy w Tokyo oraz wiele wyróżnień, w tym nominacja
do Europejskiej Nagrody Filmowej, Pierwsza Nagroda dla filmu pełnometrażowego i
Nagroda Publiczności podczas BIAF 2019, Specjalna Nagroda Jury w Animation is Film w
Los Angeles czy nagroda BETV w kategorii Animacja. Film ten trafił do dystrybucji
na całym świecie, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Francji, Szwecji, Chinach, Japonii,
Korei, Hiszpanii, Turcji i Polsce.